List - praca dla pieniędzy

Nie sądziłam nigdy, że praca może sprawiać tyle smutku i przygnębienia. To moja wina, bo po prostu boję się zostawić coś, co daje mi jednocześnie poczucie bezpieczeństwa. A pracuję jako kierownik sklepu z odzieżą. To bardzo odpowiedzialne i trudne zajęcie, ale przyznaję – w miarę dobrze płatne. I na tym niestety kończy się lista zalet. Dwa lata temu urodziłam córeczkę, którą samotnie wychowuję. Po prostu muszę mieć pieniądze na utrzymanie Karolinki i siebie. Tymczasem skończyłam polonistykę. Studia były wspaniałe. Dzięki specjalizacji edytorskiej, miałam nadzieję, że znajdę pracę w jakimś wydawnictwie. Zresztą marzyłam o tym. Niestety, nie udało się. Mimo wielu wysłanych aplikacji, żadne wydawnictwo nie było zainteresowane. Dlatego musiałam poszukać pracy gdzieś indziej. I tak trafiłam do sklepu, w którym się męczę. Wiem, powinnam myśleć tylko o swojej córeczce, ale od czasu do czasu zastanawiam się, czy w przyszłości nie będzie za późno na realizację swoich marzeń i spełnienie się. Czy po prostu nie będę już wypalona i zniechęcona.

Drodzy czytelnicy,
Czytając powyższy list, postawiłam sobie pytanie: jak bardzo jesteśmy wymagający wobec siebie samych?. Często nie dostrzegamy, tego ile trudnych, spraw potrafimy rozwiązać. W jak  emocjonalnie obciążających rolach funkcjonujemy. Mam na myśli rolę samotnego rodzica, kierownika, nauczyciela i wiele innych. W życiu dorosłym, które czasami nas zaskakuje, staramy się sprostać nowym wyzwaniom. Jesteśmy odpowiedzialni za siebie i innych. Wielokrotnie przewartościowujemy oczekiwania dotyczące kariery zawodowej, ludzi w naszym życiu i różnych planów. W tych ocenach warto obdarzyć siebie zrozumieniem i dać sobie trochę czasu. Przechodzenie z jednego etapu w drugi- okres studencki a dorosłość, wiąże się z pewną stratą  marzeń czy ideałów. Zderzają się one z realnością i dlatego o niektórych zapominamy a niektóre w nas pozostają.